anlat hadi dudakların düşünce düşünce suskun bildiğim yine yalan gülmüşsün ellerin niye ürkek öyle sevgisinin ölçüsünü yitirdiğim iki satır söyle yıllarıma ne bağışladın anlat hadi * * * gözlerin bilmiş bilmiş uykulu kirpiklerin bilmiş bilmiş madem ki mutluluk yalan değilmiş niye uzaksın böyle a sevdamı yalan sayan sevdiğim ya senin yalanını kimler bilirmiş kim katlanırmış seni sevmeye benden başka anlat hadi * * * unuttuğum yerde seveceksin beni –korktuğum gittiğim yerde geleceksin bana sarhoşluğunla güldüğüm yerde gözlerin dolu ve özlediğin yerde yüreğim taş zaman bu –yavaş yavaş – işte böyle diniyor sızı aşınıyor cümle umut cümle sevda ve gerçeğe dönüyor yalanlar bir bak ardına –saklama gözlerini- nasıl da yol almış zaman bu kadar saniyesi yıllar kadar uzundu hani gecesiyle gündüzüyle bir zamanlar o her gelişinde mutluluğu beklediğimiz yazlar kışlar ve baharlar şimdi öksüz ve yetim bir köşede can çekişmede eski sevgimiz sense sağır duvarlarla bir maraton yarışında çılgın bir sessizliğe gömülmüş gibi hala susmaktasın susacak ne var sanki anlat hadi * * * hayatın gerçeği neydi sence –söylemeden gittin yarım yollar üstünden –suskun belki de küskün gittin –kavgalı anlayamadığım bir savaşta mıydık biz peki ama kim yendi kim yenildi kimlerle kutlandı zaferimiz kulakların duvar duvar gözlerin soru soru susmasana dudakların yokluğa perçin perçin söylesene bu dizeleri bozulmuş şiirler hala yağmaya devam ediyorsa göklerine bir anlamı yok mu senin için anlatsana anlat hadi * * * tarihsiz
*************
