söylemedin deme söylemedin deme bana vurdum duymazlık dediğin bu kadar olur bakarsın çeker giderim bir sabah telli turna gölgelerinde adını duymadığın köylere doğru bakarsın pişman olursun sonra n’olacak kağnı gölgelerine düşer türkülerim senin için –bini bir metelik benim kadar buruk türküler tozlu yollarda silik söylemedin deme bana * * * bakarsın öylece unuturum seni sadece bir isim kalır senden güftesi unutulmuş besteler gibi -dil alışkanlığı- söylenen demiyorum muhtaçsın sevgime her sorduğumda cevapsız kalan soru bana niye bu kadar ıraksın diyorum ki gittiğim günün yarısında gözlerinden düşecek güneş yıldızlarım altında ıslaksın söylemedin deme bana uyan gözleri çağlam ağlam ağlam kapatma gözlerini benli düşlere diyorsam bilmediğin çok şey var unutulmak acı diyorsam bu sevda yalana eşitlendiğinde bir soğuk bulacağız ellerimizi karabasanlı düşler gerçekliğinde diyorsam gözlerin noktalara düşmüş çizgi çizgi silinip gidecekler ben türkü yakmasam diyorsam sen düşünce göllerime sığmayan gölgeli deniz seni ölümüm için saklasam bayazıt yüzüğünde bir damla zehir değilsin ki ************* * * * tarihsiz ************* söylemedin deme *************
